Miejscowość Wicie oprócz charakterystycznych plaż kształtowanych dynamicznie przez morze, ma w swoim krajobrazie malownicze niewysokie klify. Jest to jedna z przyrodniczych atrakcji w Wiciu. Choć jest ich niewiele, formacje te są nierozłączną i naturalną częścią linii brzegowej. Występowanie takich struktur geologicznych nadaje unikalnego charakteru miejscowej plaży. Jest tak dlatego, że to praktycznie ostatnie miejsce na tym odcinku wybrzeża, tuż po Jarosławcu, gdzie możemy zobaczyć te twory skalne.
Następne klify występują dopiero w okolicach Ustronia Morskiego. Sąsiedni Jarosławiec może pochwalić się naprawdę potężnym urwiskiem brzegowym. Formacja ta ciągnie się na długości prawie 2 km, osiągając wysokość do 24 m nad poziom morza. To prawdziwy gigant w porównaniu z klifami Wicia. Zachęcam do odwiedzenia Jarosławca i obejrzenia tego wspaniałego dzieła natury oraz innych sezonowych niespodzianek o których wspomina turystyczny informator Wicia. Jednak miejscowe osuwiska brzegu w Wiciu też są godne naszego zainteresowania. Porośnięte sosnowym lasem lub buczyną, kreślą ze swoich szczytów fantastyczne krajobrazy morskiego horyzontu.
Jak powstały morskie klify w Wiciu ?
Klify na plażach Wicia to przede wszystkim pamiątka po epoce lodowcowej. Lodowiec rzeźbiąc krajobraz pozostawiał różnej wysokości wzgórza morenowe. Kiedy zasięg morza Bałtyckiego podczas transgresji – ’Morze Litorynowe’ – zwiększał się, woda zalewała równiny a napotykając polodowcowe wzgórza powoli acz systematycznie podcinała wysoczyznę. Morze w okresie długiego czasu zabierało materiał skalny pagórka doprowadzając do osuwisk.
W zależności od budowy geologicznej oraz procesów erozyjnych czas istnienia takich klifów był i jest różny. Utwory osuwiskowe, które występują w okolicy Wicia i Jarosławca zbudowane są głównie z glin polodowcowych i piasków zwanych fluwioglacjalnymi. Gliny zwałowe, polodowcowe to materiał, który powstał po wytopieniu lodowca i osadził się warstwami w postaci błota morenowego. Natomiast piaski fluwioglacjalne to materia skalna wypłukana wodami wypływającymi z lodowca w postaci piasku i żwiru.
Naturalnie w nadmorskich klifach występują spore ilości większych lub mniejszych kamieni o nieregularnych kształtach. Wypłukane z urwiska i zabierane przez morze po dziesiątkach lat pracy morskich fal i piasku, przybierają gładkie kształty otoczaków. Czasami pod klifami na plażach zdarzają się też ogromne, przywleczone przez lądolód głazy narzutowe ( eratyki ).
Naukowcy wyodrębnili trzy rodzaje osuwisk brzegowych. Są to klify aktywne, częściowo aktywne i klify nieaktywne. W okolicach Wicia występują głównie urwiska aktywne. Jest to spowodowane mocną dynamiką morza, wiatru i deszczu ,czyli szeroko pojętą erozją. Natomiast resztki nieaktywnego klifu obejrzymy ,wybierając się na wycieczkę w okolice Palczewic, idąc brzegiem jeziora Kopań w kierunku na Barzowice. Są to pozostałości brzegu, który tysiące lat temu ukształtowany został morskimi falami.
W którym miejscu na plażach Wicia znajdują się Klify ?
W Wiciu klify nietrudno odszukać. Najłatwiej wyjść po prostu na plażę głównym wejściem od ulicy Morskiej i skierować się plażą w lewą stronę, w kierunku na Darłówko. Tu po przejściu kilkudziesięciu metrów, po lewej stronie zobaczymy dość pokaźny 3-4 metrowy klif. W szczycie klifu rosną karłowate brzozy i strzeliste sosny a w jego głębszej części porośnięty jest głównie buczyną. To znak, że mamy do czynienia ze strukturą geologiczną typu obrywowego, zbudowaną głównie z glin polodowcowych oraz iłów.
U podnóża urwiska widać sporej wielkości głazy, które powoli zabiera morze. Dawniej kamienie były częścią wzgórza, dziś to dodatkowa atrakcja miejscowej plaży. Ciekawostką jest zalegający pod stokiem i plażą, ciemnobrązowy, sprasowany humus. To pozostałości lasu z przed tysięcy lat. Las rósł prawdopodobnie w okresie cieplejszym, pomiędzy epokami lodowymi.
Najwyższy klif w Wicie z atrakcyjnym widokiem na morze
Następnym atrakcyjnym i najbardziej chyba widowiskowym klifem miejscowości Wicie, jest urwisko znajdujące się na początku mierzei jeziora Kopań w odległości ok. 500 m od głównego wejścia na plażę w stronę Darłówka. Tu też mamy do czynienia z urwiskiem obrywowym choć częściowo występują też piaski. Klif porośnięty jest głównie lasem sosnowym i ciągnie się ok. 180 m w stronę zachodnią.
Na początku klifu znajdowało się kiedyś wejście na plażę zwieńczone stalowymi schodami. Roztaczał się z tego miejsca malowniczy widok na Bałtyk. Kilka lat temu z powodu bezpieczeństwa schody zdemontowano. Był to jeden z najwyżej położonych punktów widokowych na mierzei jeziora Kopań, kuszący atrakcyjnymi widokami na morski horyzont. Niestety częste sztormy i napór morza spowodowały zniszczenie schodów osadzonych na szczycie urwiska.
Ostatnim już, obecnie w stanie szczątkowym jest fragment klifu położony ok. 1000 m od głównego wejścia na plażę. Interesującą osobliwością tych resztek urwiska są archeologiczne pozostałości po dawnych mieszkańcach tych terenów. Wystające z piasków fragmenty ceramiki i kości zwierząt to nieoceniona pamiątka dla badaczy historii tych ziem.
Szkoda tylko, że nikt nie chce zaopiekować się tym miejscem i przeprowadzić szczegółowych badań. Resztki klifu coraz bardziej znikają rozmywane przez morze i deszcze. Niedługo znikną całkowicie stając się częścią plażowego piasku, a wraz z nimi odejdą tajemnice dawnych mieszkańców mierzei jeziora Kopań.
Ostrożnie z tą atrakcją !
Klify Wicia choć malownicze i intrygujące potrafią być niebezpieczne. Postępująca nieustannie erozja powoduje osuwanie się w dół masywnych kawałków urwisk. Bardzo często wraz z ziemią zsuwają się też duże drzewa. Nigdy nie wiadomo w którym momencie dojdzie do takiego osuwiska. Czasami morze odsłania u nasady klifu małe jaskinie, wypłukując z głębi formacji bardziej luźny materiał skalny. Broń Boże ! Nie wchodzimy do takich dziur i nie pozwalajmy aby robiły to dzieci. Choć małe jaskinie wyglądają tajemniczo, to nie są to dobre atrakcje dla dzieci. Ziemia może się osunąć i tragedia gotowa. Dlatego starajmy się podziwiać te naturalne twory z pewnej odległości.
Dla bezpieczeństwa :
- Nie pozwalajmy dzieciom na zabawy bezpośrednio pod klifem !
- Nie wydłubujmy kamieni !
- Nie wspinajmy się po urwisku !
- Nie wchodźmy na szczyt klifu !
- Nie niszczmy roślinności !
- Bądźmy odpowiedzialni !
Bibliografia :
- W. Subotowicz,” Litodynamika brzegów klifowych wybrzeża Polski „, Ossolineum 1982, Wrocław
Źródła internetowe :
- https://pl.wikipedia.org
Zdjęcia, Tekst:
- Wicieprzygoda – Aquarius